Ayrılıklar getirir yalnızlığı bize.Etrafınada onlarca insan olsa bile yalnız hissedersin.Çünkü artık o yok.Yaşama isteğini emer yalnızlık.Gülüşün bile bir garip gelir.Tanıyamazsın aynanın karşısındaki seni.Kendini avutmaya çalışırsın.Dert ortağı ararsın kendine.Yalnız olmana rağmen arar durursun.Şarkılar yetişir imdadına.Şarkılarda bulursun onu.Şarkılarda ağlarsın,şarkılarda gülersin,şarkılarda ayrılırsın.Onu geri getirmişti şarkılar.Zaman geçtikçe şarkılarda etkisini yitirir.İçine çekemez artık seni.Kalbiyle düşünenler bilir en küçük ayrıntılarda ondan bir parça varolduğunu.Başka ayrıntılarda aramaya başlarsın yavaş yavaş.
Gidişi yağmurlu birgünde olmuştu.İstanbul arkamdan ağlıyor demişti.Her yağmurda gözlerim yaşarır.Yağmurla birlikte arkasından ağlardık.İçimde bir ümit vardı ne de olsa yağmurla gitmişti yağmurla dönücekti.Kaç yağmur geçti aradan sayamadım.Artık ne bende ümit kaldı ne de bulutta akıtıcak damla.Ama yalnızlar bilir başka bir ayrıntıda karşısına çıkıcağını.Ummaktan başka elinden ne gelebilirdi ki ? Her telefon çalışında sanki o ararmış gibi koşarsın cevap vermeye.Her mesajı o atmış gibi hissedersin hissedersin.Her mesajda yavaş yavaş umudun kırılır.Kaç mesaj sonra anlıyabileceksin cebinde numarasından başka birşey kalmadığını?
Kabullenmeye çalışırsın onsuzluğu.En zoruda budur belki.Eğleniyormuşun gibi gelir.Mutlu sanarsın kendini.Yeni yüzler,yeni hayatlar tanırsın.Yeni zevkler kazanırsın.Ama geceleri huzurlu uyuyamazsın artık.Bilinç altına işlenmiş bir dövme gibi rüyalarında seni bekler.En mutlu anların rüyalardır belki.Onu beklersin gecelerde.Hayaliyle uyuyakaldığın kaçıncı gece acaba?Buram buram hissedersin onu.Kokusu bile burnuna gelir.Özlemi kat kat artar uyandığında...Düşünemezsin.Öylece yatarsın.Ölmek istemezsin ama hiç doğmamış olmayı düşünürsün.Gelecek senin için anlamsızdır.Yalnızlığı iliklerinde hissedersin.Yaşarken ölmüşsündür.Zaten yaşarken ölmek değil mi yalnızlık?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder